Bugün yine kafa tuttum ölüme þu saat þu dakika Geçti yine rakamlar bir bir, sanki her saniye Yeni doðmuþum yýllar önce yolcuyum umut trenine el salladým yine çocuklara vay zaman aktý zaman bende çocuktum bir zaman... ardý ardý yaþandý acýlar maziyi anmak çok hoþtu ama mutluda oldum çoðu zaman andýkca andýk, su gibi aktý zaman, ne anladýk? Þimdi heybemde kalan iyi kötü hatýra öyleki; yýlan gibi yatýyor aramýzda Herþey karýþmýþ toza hangi sýkýntý kazýk çakmýþ dünyaya hangi mutlu ölmemiþ hangi güzel kýrýþmamýþ asýrlara bak! yýllara bak! bir daða bir aðaca, Annene, babana birde kendine bak! öylesine deðil ipe takýlan alemlerden alem, dertlerim,sevinçlerim baþka bir alem... Doðurmuþ anam oda bir alem... Bak büyüdüm iþte ne geçti elime gitmeler baþladý haylaz yüreðimde, bir bir göçüp gider sevdiklerim keþke büyümeseydim de gitmeseydin denir Ana’ya... Baba’ya... Bugün benim DOÐUM GÜNÜM büyüdükce harflerin gölgelerinde, gittiðim her yolu sana yordum... Ben büyüdüm Anne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülden Demirkoparan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.