Nedendir bilinmez
gidiþin, dönüþ bileti olmayan peronda
garip bir seyirdeyim
ya, gözbebeklerim;
d-aldý kuþkonmaz dallara niþanla taa, uzaktan uzaða
ýrak dað baþý yokuþlarýnda týkanan
benim nefesim mi?
bir ah’a bin ah söylenen kulak çýnlamasýna
tahammülüm yok oysa
ikilemli soðuk algýnlýklarýnda
hapþurmak zor be dostum
genzim yanýyor
’Sende yavaþ ol’
içimde ki hassas kýlavuz
güçsüzlüðümü henüz itiraf etmeye niyetim yok
karþý pencereye habire kanat çarpan
akýn akýn göçmen kuþlarýna söyledim, unuttun
’ kimbilir belki ilerde, durma geç’
az biraz serin az biraz daha ýlýk rüzgara ver öte yanýmý
ver ki,
meraðýndan kesiþþin yollarýmýz
gör bak, yüzü gölgeli bulut baþýmýn mihrakýnda
Ne o,
dur kapatma hemen pus tutan yaslý camý
sana gelirken düþe kalka kaç sorgunun içinden geçer yorgun
parmak uçlarým ablukada cevap yazmakla meþgul
s-öyle hangi ilham
cümle suskunluðunu aðýr aðýr okur
telaþýndan
az biraz bezgin, biraz daha durgun son gençlik yazan durakta
ne tuhaf deðil mi
sanki seferde bir baþkasý
Sendeleyen düþlerimde patinaj yapýyor
ah nerdesin! çocukluðum
ah nerdesin erken kaçmalarda geç kalmýþlýðým
büyümeye hevesli küçüklüðüm
hem körebede söbelendim iþte
avuçla ellerimi
ve, sýmsýký tut bayatlamýþ ekmeðin kabuðunu tutar gibi
yüreðim daðýnýk un ufak
serender kokusu sinmiþ küflü his
burnumun hizasýnda
kemiriyor dudaklarýmý
ser sofrayý acýkmýþlýðýma
yutkunmuþluðumdan al biraz çala kaþýk
nasýlsa alýþýk...