Her sabah, güneþin doðuþu gibi; Belki de yýldýzlarýn ayla raksý Gördüðümü sandýðým; Çorak topraklarýn Suya olan hasreti Ve her gece karanlýðýn ýþýða hükmediþi. Sonsuz, uçsuz bucaksýz bir evren; Farklý iki dünya; Biri sen, biri ben. Aþikar, Tüm bu beyhude çýrpýnýþlar; Her gün, her an Sayýsýz kere ettiðim dualar. Anýlar tümüyle Ýntikal etti ebediyete; Bitmez sandýðým rüya sona erdi Seninle birlikte. Gömdüm düne dair ne varsa, Hepsi saklý kara toprakta. Bir anlýk tesadüfle baþlayan; Ne yazýk ki sonu hüsran. Bir gün mü Yoksa bir ömür mü Belki de zaman mefhumu olmayan, Bir izdüþümüydü tüm yaþanan. Belirsiz bir gidiþat Ve nihayete ermeden Bir anda biten. Tükendi ne varsa, Geride kalan boþ bir heves. Ne bir hasret Ne de hissettiðim nefret; Çözemediðim bir bulmaca, Kayýp parçalarýn tümü Gizli saklý ne varsa, Koca bir yalanmýþ, Bize dair ne varsa. Gördüðüm kabusmuþ Rüya sanmýþtým oysa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.