SAHİL KENARINDAYIM

Yine içiyorum sahil kenarýnda!
Yalnýzlýðýmý atýyorum,
Sensizliði unutmaya çalýþýyorum!
Unutamasam bile, umut içinde bekliyorum.
Belki bir gün beni ararsýn diye.
Belki bir gün beni sorarsýn diye.

Yaþamým da burada, ölümüm de!
Yaþadýðým yer de belli, bulunduðum yer de.
Sensizlik bana çok acý veriyor!
Ama sen bunu anlamýyorsun.

Beni arayýpta bulamýyorsan,
Sorupta cevap alamýyorsan,
Sahil kenarýnda, seni bekliyor olacaðým.
Gelmediðin her gün için de,
Koluma bir çizik ekleyeceðim!
Ve son çiziði attýðýmda,
Kayalýklarýn arasýnda, cansýz bedenimi göreceksin!
Belki piþman, belki de seviniyor olacaksýn.
Ama sakýn unutma;
Son piþmanlýk fayda etmez ve son gülen iyi güler!

Sen gülmeye ya da aðlamaya devam et.
Beni aradýðýnda ve sorduðunda,
Sahil kenarýnda olacaðým.
Yaþýyor ya da ölü bir dünya için de,
Seni bekliyor olacaðým.
Gelsen de gelmesen de,
‘’SENÝ SEVÝYOR OLACAÐIM!’’ ...

18.01.2010
NEVZAT
ÞÝMÞEK

Sosyal Medyada Paylaşın: