Darýlmýþ sevgine gönül,yönünü bulamaz zaman
Aþk aðlasada periþanlýðýma,aldýrmýyor düzeni bozan
Baþka heveslere dalýyor, güneþimi solduran zan
Kurda kuþa yem ediyor, yaralarýmý azdýran gam
Usta avcý bulur beni, bitirir sabaha kalaný
Zemheriye daha varken, soðukluk üþütür gideni
Düzen tutmaz kesik soluklar, son musallaya adanýr
Efkârý mý daðýtmaz þarkýlar, hüzün yanaðýmdan okþanýr
Yürüyen cesetlerde kefen, mezarlýklar yedi kattaydý
Umudumu çalýp gitti, o yüreksiz nerede kaldý
Gök düþmüþ gönül üþümüþ, fýrtýnamdan arda kalan
Mutluluða set çeken sen, dahi kötülüðü körükleyen
Git artýk iki gözüm, gönlüm güzünde yanmasýn
Üþüsün düþen çehrem, gayrýsýna kanmasýn.
Jale Keskin 22.07.2013 Belen Yaylasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.