gece
i mge çatlatan düþleri besler
hep aklýmda o çay kaþýðýnýn tiz þýkýrtýsý
atlý süvariler geçiyor abajurun gölgesinden
sinek výzýltýsýný saymazsak
yine fonda keman konçertosu
perilerin valsi var
…..
freni kopmuþ saatin
tik taklarý beynimde camdan oluklar açýyor
dedem bilir çarþamba günlerini çok severim
sancýnýn arkasýndaki hazzý hatýrlatýr bana
ve çoðalmanýn sevincini…
ellerimi düðümledim
kim çözebilir
susturamadým
dün karanfil çok aðlýyordu
aðustos ve eylül çocuklarýný doðurduðundaysa - kasým
annem yaþlý, babam yoktu
loðusa þerbetini komþular yaptý komþular içti
bense kanayan týrnaklarýmla
tarihe þerh düþtüm
gözlerimi mühürledim
kim okuyabilir
dudaðýmdaki uçuðu soramadan
kesik çýðlýklarý emzirir düþünce
gemileri indirir gemileri bindiririm denizlere
yine de kanatlarým olmadýðýndan
martýlar hep suçludur gözümde
yolun ucundan bakýyorum
direkler devrilmiþ, köprüler yýkýlmýþ
þimdi bunu kuþlara anlatsam
teðet geçerler burnumun ucundan
en iyisi susmak!...
ve bacaklarýmý karnýma çekmek
caným horoz þekeri çekti
kim alabilir
yaðmurlarý severim
yaðmur üstüne yaðmur yaðan ormanlarý da
özgür nehirleri, uzun patikalarý, devasa aðaçlarý
sevmediðimse umudu alýnmýþ toplumlar, çin malý oyuncaklar
çocuklara acýyorum, hem de çok
geleceðin tütsüsünü koklayamadan büyüyecekler
hayallerimi sezeryanla aldýrdým
dikiþlerim teðel tutmuyor
herkes yalnýz ölecek
içimde öyle bir his var
yalnýzlýk ölümün üvey kardeþi, benim öz
pencereme kurt düþtü
bir de ayýn çengel bacaðý
odamda çýbansýz kasýrgalarýn yastýk savaþý var
imdat!!!...
ben masumum
oysa dertlerim beni boðuyor
sene bin dokuz yüz kaç bilmem
madalyonun ters yüzüne bakýn takvimler iki binli…
uzun yýllar geçti sayýlmaz
fakat aslanlarý vurdular, kaplanlarýn nesli tükendi
ortalýk çakal sürüsünden geçilmiyor
“dünya pis kokuyor"
hem de çok pis!... diyorum
insanlar aval aval!… acý acý sýrýtýyor
rabbim aklýma mukayyet ol
ay bezgin
gece horluyor
evlerin çatýsý çökük, kapýsý sökük
yol geçen haný bu ülke
uykusuz kardelenler haklý, kar’a kan düþtü
sýrtýmda muðlak bir kambur
caným çok susuyor
üþümeden
üþütmeden...
üstüme ateþ böceklerini serin çocuklar….
ayþe uçar
24-07-2013