Birbirimizden ayrýlamayan iki ayrýydýk biz.
Hayat önce ellerimizi sonra yollarýmýzý ayýrdý.
Ayný yollarda, ayný zamanda, ayrý ayrý yürüyoruz.
Þimdi ayrýlýðýmýz bile ayrý.
Kim söyler ki,
Ayrýlýkta gidenin deðil kalanýn yandýðýný.
Ayný anda ayrý sebeplere üzülüyoruz belki de,
Ya da belki,
Sende üzülüyorsundur,
Özlüyorsundur,
Bekliyorsundur...
Bekle, ¨ gelmeyeceðim. ¨
Ayný anda bekleriz biz, ayrý ayrý....
Hilal Özcimbit
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.