Uçuç böceği misali ölüm kırmızı siyah

Oldu mu oldu olmadý mý
kendime bir þehir çalarým
geniþ ve uzun taþ yollarý olan
göðü martýlarla kaplý
eski bir tablodan

bu hayat zaten gerçek deðil
suskun masum ezilmiþ her taþýn altýnda
bir baþýna kalan bir ruhum var benim
aklým da gönlüm de ömrüm de
ebediyen benden uzak hepsi senin

senin uzak gözlerin sedadýr diye
uzak saç tellerinden kopup
resimlerinden hayali sergüzeþt gelen
siyah beyaz o en güzel sözün
hakikat sevgilimdir benim

öyle ki bilebildiðim tek sensin
senin dýþýnda her þey
usundan yoksun periþan bir hal
eðri büðrü yazýlarýyla kaderimsin
Levh-i mahfuzdan beri

kapýlarý birer birer açan Tanrý
yollarýna dualarýmý döken
þu göðsümü geniþlet
kimse dýþarýda kalmasýn
içimdekileri de öylece dýþýma aç

hangi ele konduysam
uçup gitmekten usanmadým
bana da sorunsuz bir gecede huzur
korkusuz uyku yahut
yar kokusu gibi bir ölümü nasip et








Sosyal Medyada Paylaşın: