Saatler beynimi kemiriyor tik-taklarýyla bakýyorum henüz çok var sabaha dönenip duruyorum çakýl taþlarýnýn üstünde rahat deðilim kendime kýzacak kadar korkularýmý dizginledim birer-birer döner miyim buralara bir daha.
Ýçimde ihtilalden kalma enkazlar ayaklanmaya hazýr düþüncelerim yasaklanmýþ kitaplarda þarkýlar yanmýþ yakýlmýþ hayal bile kuramýyorum eskisi kadar.
Yorgun muyum ne benim mi dizlerimde duyduðum sýzý bu beden benim mi soluduðum hava içtiðim su soðuk tepelerin ardýnda çaðýldayan derelerin buðusu.
Zorlu bir iklimden geliyorum yorgun üþümüþ ellerim buz tutmuþ tutulmuþ dilim yeni dünyalar keþfediyorum olmayan cennete yürüyorum eþeliyorum zifir karanlýðýný gecenin her köþe baþýnda yokluðu sorguluyorum.
23.07.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismet55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.