HÜZÜNLÜ BİR ŞİİR
"Gözümde gözünü görmek istiyorum...."
Yokluðun
Sevdiðim türküler
Kararken gecenin siyah , yutan yüzüne seni
Kimi Aþýk Veysel,kimi Pir Sultan Abdal tadýna
Kýr kokusu doluyor geçmiþten güne
Dolaþýyor sonsuz kere þiirden dize
Tam yüreðinde inkarýn
Hüzün ne de çok sahte
Rahimsiz bir kadýn huzursuzluðunda
Öylesine baþtan çýkartýcý ve aslýnda üretken
Acý çoðaltýyor gövdem serçelerle
Þairin dediði gibi;nefesim nefesinde
Çiçekli pazen eteðin kýyýsýna gizledim yüreðimi
Yarýnlarýn daraðacýnda sallanyordu oysa ümidim
Ne çok öldü bebekler
O kirli ,o masum sevda varoþlarýnda
Ýmdatlar kimsesiz
Ve susmayý öðrenmiþlerdi
Ta en geçmiþten
Yýldýzdan göðünde þimdinin annemin sesi
Umudun gözleri böyle mavi
neden
Sunulduk kýrýlgan ellerin mahreminde
Uzak ülkelerin prenslerine
Gömüldü topraðýn özüne körpelik
Ten
Yangýn
Terin buðusuna sayýklandý soluðumuz
Güneþ kimi bekliyor çocuk diye sordu o yaþlý bulut
Sustuk
Gözlerimin ezberi gülümse hadi
Sýradanlaþtýrma yüzümü
Daha fazlasýydým
Denize kýyý saklayan yüreðimin ayrýtlarýnda tanýmsýz
Ve vurma gülüþümü gidiþlerine
Hüzün ne çok yakýþýr yaðmurun öyküsüne
Bilirim
Solgunluðunda hep sen doðuruyor gece
Sevdiðim türkülerle
Saçýmýn telinden ,ayak parmaðýma bedenim titrer
Ama
Ne olur dokunma çýplaklýðýmýn çocukluðuna..
Üþüyor
Üþüyor dizelerim...
SaadetYýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.