düþerken çenesinden sinek kaydý bir yalnýzlýðýn boðazýma kaçtý cümlelerim
neredeydi sanki mütemadiyen sýrtýmý yumruklayan duvar
yutkunmayý denedim gözlerimde davetsiz yaþlar oldu dedi mideme oturan külçe yirmi dört ayar
gürültüyle gelip oturdular dizime kalabalýklar
ben böyle koparýp atmayacaktým kanatlarýmý ben böyle çoðalýp çoðalýp azalmayacaktým nehirler gibi dokundukça itmeseydin elimi takmasaydýn acýyý göðsüne niþan gibi sokulacaktým sýcacýk göðsüne sevdanýn
sen sabýr avcýsý dilinde zehirli ok sapla ve kucakla kadersizliðimi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.