Nöbet
beni senden ayýramayanlara........
soba üstü kestane mevsiminde
üþüþürken baþýma acele
gece vardiyasýna kalmýþ düþünce
tam ben diyecektim, sustum
öf demiþ olabilir diye birisi
sustu lepistes yavrularý
seni dinlettim
direnen yanlarýný koparan adamlarý birde
birde valsa kalkan kolunun kýrgýnlýðýný tarihe
seni benden ayýran herþey biraz daha doðurgan
kadýnlarýn eli maþalý zamanlarýnda
devrilirken üzerime sobadaki ibrik
elinin sakarýyla kadýn iþine karýþma dediler
bir takým kadýnlar susuyordu
çocuklarýnýn doktor olacaðýndan emin
kýþlarý soba yakýp, yazlarý kaytarýyordu
bir takým ise haykýrýyordu
papaðan kývamýnda ki çok seslilik emperyalist
locanýn camýndan bakýyordu eline maþayý veren adamlar
dinazor fosili kadar büyük sýrýtýyordu
seni benden ayýran herþey güya hümanist
dallarýn en çýplak anlarýnda
dallamalarýn arasýndan geçiyordu trenler
aðacýn belinden düþerken pantolon
kemerini çalan hep ayný yalan
seni durmadan birliðe çaðýrýyordu
ahmet mehmedi vuruyordu þakaðýndan
birlikte oluyor, birlikte ölüyorduk vietnam dolusu
kadýnlar bu iþi iyi biliyordu
ya susuyor, ya susturuyordu
seni benden ayýran herþeyi dallamalar biliyordu
denizin karaya saldýrdýðý zamanlarda
arýburnuna da gelmiþlerdi
oysa deniz karayý dövsede geri çekiliyordu
tarih bile kekelerken bu dramatik fýrsatta
onlar tüm sanatlarý seviyorlardý
ödül yumaðýnda ki kedileri bir görsen
seni vatan eden ahenktedir týrnaklarý diye
mýþýl mýþýl uyurken lepistes yavrularý
masal sandýklarý açýlýyordu nereye hece gömsem
seni benden ayýran herþey geceye sýðýnýyordu
rüzgarý sevmediðin zamanlardan bahsediyorum
ocak yýkýlýrken þubatýn üstüne donsuz
eteði açýlýrken hülyanýn
gardýný oyalayan güçsüz habersiz kokuttuðundan
dediler hiç bir yalan yaman deðildir, katýldýk
bildiler, hiç bir vatan aman deðil anadolun kadar
maskeleri düþtü birer birer, gitmediler
süt ýsýtýrken anneler,yinelediler
zafer güldüðünde deðil öldüðünde kazananýndýr
öyle ise kefensiz her gen bir nefer
seni benden ayýran herþeyin sonu keder
soba üstü kestane mevsiminde
sevdiðimin dizinde
uyuklarken
gözlerim beni dinlemedi diye
þaha kalmýþ aslanlarý terbiye ediyordum
elimde kýrbaç yerine kalem
dilimde savaþ yerine özlem
lepistesin yavrularýna türkçe düþünmeyi öðretiyordum
dedi ki birtanem;
uyumalýsýn artýk
of çekmek istedim, sustum
sýra vardýr þimdi onlarýn bankalarýnda
amblemlerinde zeytin dalý
çift baþlý kartallarý
hortlasa karl markslarý
tutar kulaðýndan öttürürdük doðrularý
hani elimdeki nasýrlarý toplayýp kale yapsam
seni benden ayýran herþey olur yalan.......
bu yüzden dizden daha yakýnsýn bana
bu yüzden adýn vatan
Ali Aydoðdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.