söylesene... seni bu kadar hak etmeyecek ne yaptým ben? sen bana neden tanrýnýn bi lutfu deðilsin? ben iþlemekten en çok korktuðun günahýn mýyým? ki sevseydim seni, sunabilecek miydin bana cenneti?
söylemesene... beni çok sevdiðini, içinde biriktir bütün evreni ve bensizliði. bir sus daha bocalanýyor iken geleceðe, bütün kelimeler kifayetsiz geçmiþin eþsizliðine. lütfen! mýrýldanmaktan sýkýldýðým eskimiþ bir þarký olma dilimde.
sen, kendimi içinde kaybettiðim içi ben dolu bi kargaþasýn. ben, seni bende kaybedip sende arayan içi boþluk dolu bi safsatayým. inanmakta ýsrar ettiðim riyam, görmekten býkmadýðým rüyamsýn. durmasýn istediðim dünyam, bir an bile vazgeçemediðim hülyamsýn.
ama günahsýn. ama haramsýn. ama yalansýn...
Munteha EROL
Sosyal Medyada Paylaşın:
MeftuneM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.