kapadým gözlerimi, bir varoluþ gamzesinde yalýn ayak ve uysal. sinemde huzura tiryaki tanýdýk bir hafiflik var. geçerken uðradýðým hüsranlarýma bir veda busesi býrakýp, yaslanmadan efkarýn omuzlarýna güzellikler silsilesinde buharlaþýp uçacaðým. ne nasipse hepsinden payýmca aldým öylesine hür öylesine berraðým. her þeyin içinde hiç kalýnca ellerimde, yarlýk içinde yokluk çekince, göz gürültüme alýþmayý öðrendim. býraktým isyanýn soðuk ellerinde ellerimi ýsýtmayý ve sarýldým kendime. sende sarýl olan biten, geçen giden, dün bugün ne varsa hepsine.
meftunem Sosyal Medyada Paylaşın:
MeftuneM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.