ÇIKMA AZ.

Gidiyor musun?
Gideceðin uzaklýk olmalýyým, gitme!
Biliyor musun?
Biterse bende biterim, bitme!

Sokaklar dar diye çýkman lüzumsuz,
Sonunu görmedin ki
Ve bunu bilmelisin ki
Attýðýn her adým huzursuz.

Girdiðin yer kalbimdi
Kalmak çok mu zor?
Çýkma az.
Ve kimisi çýkmaz sokak diyor.

Kustuðum sancýlarýma,
Bulantýydý uzaklýðýn.
Uzaktaydý bulantým,
Yani sancýlarýma kustum.

Ellerimde birikmiþ onca yalnýzlýk
Ve cebimde aþktan kalan
Koca bir,
Piþmanlýk var!

Artýk geceler örtmüyor üstümü,
Üþümeye mahkum oluyor hüzün.
Ekim ayrýlýðýdýr sonbaharýn,
Kasým ise yalnýzlýðý.

Özlüyorum diyorum sessizce,
Ölüyor olduðumu hissettiðimde.
Ýtiraflarýmý korkularýma bocalýyor,
Sadece, riyakar bir sessizlikle...

Madem çýkacaksýn, Girme kalbime!
Bura da bahar gelince,
Çiçekler açmaz öyle,
Mevsimsiz yaþarýz biz o hüznü.

Gözlerinde tabutlar var,
Ýçinde diri, diri gömdüklerin.
Utancýmdan sanýyorsun bakamayýþlarýmý,
Oysa ben korkularýma bocalýyordum ya itiraflarýmý...

Karanlýkla gelir,
Þafaðýn aydýnlýðý.
Hangisisin sen?
Aydýnlýk mý, karartýmý?
Sosyal Medyada Paylaşın: