BEN SAĞ SEN SELAMET

...Iþýklarý yakmadan uyuyorum kaç zamandýr . Sanki en büyük korkumu , karanlýðý yenebilirsem ayný þey senin için de geçerli olacakmýþ gibi.
Sanki “sen” korkumu da yenebilcekmiþim gibi , sanki seni ezip geçebilcekmiþim gibi..
Bakýyorum da bize, geçememiþiz iki fincan kahveden öteye. Aklýn da gezdirdiðin kadýnýn topuk sesleri çýnlýyor gözlerinde.
Býrak ýslansýn bakla tadýnda yalanlarýn . Üstelik bilirsin, tahmin etmem de zor deðil riyakarlýklarýný.
Sonuç itibari siyah-i bir sürmeydin, çekilen hayatýma ve ben henüz on yedi yaþýndaydým.
Ha hazýr aklýmdayken, zeytine dokunamadým senden sonra bir zaman . Yüz karasýydý zira. Seni hatýrlatýrdý.
Hoþ neyi sildiysem , neyi silmek istediysem sen oldun. Yine de gidemedim senden. Kin tutamadým mesela , nefret edemedim. Bana yaptýklarýný düþündüm bir süre sonra yaþattýklarýný. Bana yaþattýklarýn aðýr bastý.
Ve ben en çok sanýrým ellerinle , sesini sevdim . Ellerin...hani esmere yakýn buðday tenli , kemik yapýlý ellerin. Kah bir kadehi tuttuðun , kah sigara dumaný kokan , kah ceplerine koyduðun...
Sesin..tanýmý yok sanýrým. Varsa bile ben henüz bilmiyorum. Sormak isediðim, boðazýnda oturan o yumru.
Hangi yaþanmýþllýðýn acýsýydý ?.. hiç öðrenemedim bunu.
Bana söylediklerin var bir de. Söz verdiklerin. Ama gerçekleþtiremediklerin -gerçekleþtirmediklerin...
Balýk hafýzalýnýn tekiyimdir aslen. Sorsalar, bir saat önce yediðim yemeði hatýrlamam fakat iþ sana gelmeye görsün iþte.
Sen diyorum, sen , sonsuza kadar kalacak mýsýn ki bende böyle ? Hem
var mýdýr ki aidiyetliðin desibeli ?.. Yollar mesela
iki kiþinin yürüyemediði hani . Dönemeçlerin , virajlarýn olduðu yollar.
O yollarda kalamazdýn benimle . Kalýrsan düþerdin. Kalýrsan düþerdik. Üstelik seni hiç yüzüstü býrakýp gitmedim ben . Ýnanmalýsýn.
Bilakis en çok dudaklarýmý severdin sen . Dudaklarýmdan baþladýn her geceye, dua edercesine. Sonra gittin...
Ve senden sonra kayda deðer bir þey olmadý hayatýmda. Birkaç ten, birkaç omuz, birkaç el. Kimsesizler köþesin de henüz yerini alamadý hiç kimse.
Üstelik ,vücüdumda daha izmarit kokulu ellerinin hatýrasý.
Kim bilir ? belki de el yazým gibiydik seninle . Doðru yere koymuþumdur belki seni. Doðru yere koymuþumdur özneyi , sýfatý, zamiri. Lakin satýrlamýzdan çýkmýþýzdýr belki.
Yollarýmýz ayrýlmýþtýr o vakit. Sen aþaðýya akmýþsýndýr ben hep yukarý.
Yalnýz kalmýþ , ayný yaralarý kaþýmýþ, ayný yaralarý koparmýþ , ayný yerden darbe almýþ, defalarca yakmýþýmdýr seni.
Küllerin öpmüþtür þakaklarýmý..
Bedenim bulunmuþtur boynuzlu enkazlarýn altýnda.
Kýrmýzý rujlu veda’lar býraktým sana . Ölüm soðuktur.
Yaþattýklarýna eyvallah
Bundan sonra ben sað sen sela(met).

Sosyal Medyada Paylaşın: