00/00/2009

Sana...

O kadar çok girdin ki hayatýma,
o kadar çok benim oldun ki, ellerinin boþluðunu dolduramaz oldum.
Sen sanýyor musun ki senden sonra seveceðim ?
Kokunu aldým sevgilim,
dudaklarýný,
Esmere yakýn buðday tenini,
katran karasý saçlarýný,
çok sevdim,
Seni çok sevdim...
Ýnan ki yollar kat ettim seninle. Sensiz bir yol düþünemezdim.
Ne kadar gidersem uzaða o kadar yakýndýn bana.
Sanma ki arkamda býraktým seni, sanma ki unuttum.
Gidemezdik beraber , kanardýn.
Yaþattýklarýnýn diyorum perdesi hiç kapanmayacak. Ve bir oyunsa bu ,
traji-komik ise hele;

Avazým çýktýðý kadar baðýrdým
Avazým çýktýðý kadar sevdim
Avazým çýktýðý kadar güldüm
Avazým çýktýðý kadar nefret ettim.

Senden öðrendim mesela sahiplenmeyi. Dostlarýmý yaným da götürmeyi,
Yüreðimi ikiye deðil birkaç parçaya bölmeyi ! sonra parçalanarak ölmeyi...
Köftenin ayransýz gitmediðini,
Domateslerin ince ince doðranmasý gerektiðini,
Pilavýn tane tane sevildiðini.

Üstelik bilirsin kahramanýmdýn benim. Her masal gibi sonunda bitiveren.
Yine de teþekkür ederim aþkým, mutlu oldum.
Peki duruyor mu hala omuzlarýnda, kelebek kýlýklý masumiyetimin ansý ?
Kanatlarýma kondun sen . Ýçime çektim.
Büyüdümdüm ardýndan ve öldüm hýzla.

Çamura maya tutmaz da !
ama ya tutarsa ?..

Sosyal Medyada Paylaşın: