ŞEREFTEN MAHRUMLARA
Terör estirmek için, “aðaç bahane”siyle
Þer güçler haber saldý, þereften mahrumlara.
Ne diyeyim bilmem ki, DNA’sý bozuksa
Belki de mîras kaldý, þereften mahrumlara.
Zamanýnda tedbiri, iktidar almasaydý
Hâinlerin kalbine, korkuyu salmasaydý
Karþýda “çelik bilek”, belki de olmasaydý
Kendince güzel yoldu, þereften mahrumlara.
Ýþi/gücü öyle ki, ortalýðý hep germek
Güzel olan ne varsa, karþý çýkmak ve yermek
Kamunun mallarýný, yakmak, yýkmak, devirmek
Herhâlde iyi geldi, þereften mahrumlara.
Suyu taþýmaz oldu, delinince kovasý
Zulmünden yaka silker, daðý, taþý, ovasý
“Hükümeti al aþa”, etmenin provasý
Tutunacak tek daldý, þereften mahrumlara.
Gözü dönmüþ kiþiler, saldýrýr yuvalara
Kinlerinden vururlar, tas, tabak, tavalara
“Þerefe” der kaldýrýr, kadehin havalara
Âdilik þeref oldu, þereften mahrumlara…
17/07/’13
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.