hani kendinle baþbaþa kalýrsýn da
sorgularsýn yaþananlarý
fýrtýnalar kopar içinde
kalýrsýn ikilemlerde
acabalar kaplar yüreðini
anlarsýn aþk tomurcuklarýný
ve aþka dönüþtüðünü
bilirsin mutlu olacaðýn
yoktur ve yakýn deðildir sana
anlamasýna anlarsýn da
toz konduramazsýn yine de
oluþur içinde soru iþaretleri
sevdiðini düþünürsün
içindeki çocuk cývýl cývýldýr
bilsen de sevmediðini
açmýþtýr gönlünün kapýsýný ardýna kadar
sormadan girmesini beklersin
davetsiz misafir gibi
bir merhaba demek çokmu zordu
gözümün nuru
seninle aþkýnla
yitirdim aklýmý kaybettim þuurumu
anladým kararlýsýn gitmeye ama
hadi hadi git gidebilirsen
arkanda gözü yaþlý
yaralý bir kalp býraktýn
aþkýmýzýn sonrasýnda
enkazýnda kalanlarla yetineceksen
küllerinden belki de doðup
yeniden baþka birini seveceksin
bana vermediðin sevgini
açmadýðýn yüreðinin
bir gün sen de hissedeceksin ezikliðini
arayacak gözlerin
ama bulamayacaksýn yanýnda
sen her zaman yaptýðýný yapýyor susuyorsun
suskunluklarýn içinde kayboluyorsun
bir gün bedeninle deðil
yüreðinle bana gelmek istersen
seni seviyorum diye haykýrmak
gelirse içinden
bil ki gönül kapým açýktýr sana
aðlama sakýn sil göz yaþlarýný dökme
bu cansýz bedenimi gördüðünde
duymak istesem de duyamam sözlerini
ama þunu bilmeni isterim
seni bedenimde taþýdýðým canýmdan bile çok sevdim....
Refik
17.07.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.