aradým her yerde seni
bulamadým izlerini
sordum her karþýma çýkana
hesap sorarým sanma yapýþmam yakana
kaçaným deðil yaklaþaným ol bana
bu aþký baþlatan ben
noktayý koyan sen oldun
sevgiyi ilk hissettiðim anda
kapladý içimi hüzün
ayrýlýk korkum oldu
ve o da beni buldu
ben de bitirdim düþlerimde seni
timsah göz yaþlarý dökmene gerek yok artýk
kime ne faydasý olur aðlamanýn
ben de kalmalýydý giderken bir yanýn
varlýðýnda yokluðu birlikte yaþadým
seninle ne kadar çok þey paylaþtým
iþte o an anladým
üzgünüm
bu sonu sen hazýrladýn
olanlarý anlamak zor
kalmadý sözüm sana diyecek
zamansýz öldürdün aþkýmýzý
kilitlendi kapýlar mühür vuruldu dillere
iki sevgili olamadýk
hiç deðilse becerseydik dost kalmayý
sabahý olmayan bir gecenin yarýsýnda
çaldý ayrýlýk saati vurdu bizi
iþte o an zaman durdu
gök yüzünde ay bile
sakladý yüzünü utancýndan
gözlerimden döküldükçe yaþlar
süzüldükçe yüzümün çehresine
yeminimi bozup inat edercesine
adýný andýkça içim yanar
bakýþlarýna tutsak olur gözlerinde eririm
o tatlý gülüþüne
gözünden süzülen bir damla yaþa
bir gün deðil ömrümü veririm
sitemim kýrgýnlýðým deðil sana
aslýnda çok þey öðrettin bana
hayalin gözlerimin önünden gitmez
sen olmayýnca bana dört mevsim yetmez
aþklarýn en güzeli
hayali deðil gerçeðisin
sen bir yana dünya bir yana
gitmek istesemde gidemem
sahte hoþçakal benimkisi...
Refik
16.07.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.