Hani,
Her gün yeni heyecanlarla doðan güneþ,
Doðmaz olur ya.
Artýk dalgalarýn þýrýltýsýndaki türküler bile,
Bir þey ifade etmez.
Derdini bir türlü anlatamadýðý
Gülün insafsýzlýðý,
Bülbülü hoþ sedalar söylemekten bezdirir ya.
Yahud,
Kelepçeleriyle mutluluðu yaþayan bir mahkum,
Kelepçesiz de mutlu olabileceðini anlar ya;
Ýþte sevdiðim iþte,
Sana yazdýðým bu son þiirde,
Anladým ki,
O güneþ yalnýzca seni ifade etmiyormuþ.
Yollarýnda görmeyeceksin beni artýk,
Kaçamak bakýþlarýnda ben olmayacaðým.
Rahat uyu geceleri,
Artýk pencerene bakmayacaðým.
Yüreðimin yeminini gözlerim de dinleyecek,
Dedim ya ,söz vermiþim bir kere ,
Adýný anmayacaðým.