aşk ölümün eşi uykuda

nazenin bir çiçeðin ensesinden
tutup kendime çektim
nefesine nefesimi ekleyip
göðe saldým
sensin kokan



elimde yüreðimle
sersefil týrmanýrken hiçlik daðýný
sensin her taþý
canýmý acýtan



gözlerimin yýlgýn yelkenlerini þiþiren
sensin hep hoyrat rüzgarý
fütursuzca
kör akýntýlara savuran



bozkýr düþlerimin
munis cemresi
sensin ilkyaz filizlerinin
soluksuz salýnýþý



aþk ölümün eþi uykuda
ninni söyleyen sen
sensin sevdanýn mayýný
her seferinde
yanan ben



zeus’un kýskandýðý göz
çavdarýn yetiþemediði baþak
gýlgamýþ’ýn sýðýndýðý koy
"daha yürümeden dallara bahar/sýn "



sen sen diye atýp kavrulurken içim
derlerim çöl güllerini
varmak isterim sana
cam kýrýðý yapsan da usumu
adýmlarýmda
hep sen
sen varsýn







saygýdeðer seçici kuruluna ve edebiyat defteri aileme sonsuz þükranlarýmý sunuyorum...














gönül gençyýlmaz

Sosyal Medyada Paylaşın: