Suda Yolculuk
Söyle þimdi hangi limandan çýktýk,
Rotasýz yolculuk nereye kaptan?
Birazcýk susadýk, biraz acýktýk
Bu gaip denizde yaþar mý insan?
Dalgalar, dalgalar aklýmýz gibi;
Kah korku kah umut ilerliyoruz.
Fütursuz yollarýn var mý sahibi,
Bazen buz kütlesi bazen de koruz.
Kaptan; ana, baba, cümle sevgili
Silinir mi dersin bir gün resimden?
Ah þu balýklarýn olsaydý dili,
Söylerdi kimleri ayýrdý kimden.
Gün aðardý kaptan sökmüyor þafak,
Fýrtýna kýyýya ömrü sürüdü,
Kaldýr da baþýný ufuklara bak,
Gördüðün yerlerde kimler yürüdü!
Kim demiþ ýssýzdýr sular gecede,
Her suyun altýnda bir ayak izi,
Kainat seslenmiþ bir dibacede,
Bir nefes durmadan silker denizi.
Yoruldu çoktandýr küreklerimiz;
Bizi çaðýrýyor deniz feneri.
Þöyle bir köþede var mý yerimiz?
Artýk aðýr kaptan yaþam semeri...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.