Bugün günlerden salý, acýlý bir gün
kendimi kaybetmiþ gibiyim
sanki tüm sesler ruhuma Fatiha gibi geldi
yýpranmýþ duygularýmýn terkinde sus pus oldum
öylesine yaþayan bir bedenle
bir o yana bir bu yana gittim tüm gün
yoruldum
Bugün hiç selamlaþmadýk seninle
görmezden geldik birbirimizi
benim tüm umutlarým yerle bir oldu inan ki
heyecanýmsa hala ayný ilk gün ki gibi
her gördüðümde seni yüreðim aðzýmda
ama sezdirmedim
gurur yaptým bugün sana
dönüp bakmadým bile
zor zapt ettim kendimi aslýnda
ama sen yinede bunlarý bilme lütfen
bunlarý bilmeden gel yeniden
özledim de
canlansýn içimde solan tüm renkler
seni seviyorum de
uyansýn içimde öldürdüðüm o çocuk
Gelmemeye meyilliyse o yüreðin
gözüme görünme
çýkma yollarýma
çek git benden çok uzaklara
yokluðundaki senle doluyum nasýlsa
beynimde dolaþan gülüþün, sesin, bakýþýn
canýma kastetmiþ gibi batýyor ruhuma
Bir zahmet çekip gitsen diyorum
dinlemiyorsun beni
hey! Kime diyorum
seninle konuþuyorum içimden
lütfen gider misin beynimden
canýmý yakýyor her aklýma geliþinde
sebepsiz aðlamalarýma þahit ediyorsun yokluðunu
lütfen git
yalnýz kalmak istiyorum
Kovsan da gitmem der gibisin içimde
ne çare, ebediyen mahkumum sana
bana kalan sensizlikte sevmekse seni
baþým gözüm üstüne böylede severim seni...
16.07.2013
Rasim Yýlmaz