Okuyup öðrenmeden, Düþtüm dünyanýn peþine, Aklý býrakýp nefse uydum, Akþam tok, sabah aç kalktým. Bir nefsin peþinden koþtum da yoruldum.
Ne su içtim kandým. Ne yemek yedim doydum. Bir ömür boyu, aç karnýmý doyurmak için, Nefsin peþinden koþtum da yoruldum.
Ne okuyup akýllandým, Ne büyük bir adam oldum. Ne aklým baþýma, ne baþým bana yetti. Yalan dünyanýn peþine koþtum da yoruldum.
Gündüz koþtum, akþam yattým. Uyuyup uyandým, aþkýn kalktým. Rüyamda gördüðüm çiçekleri solmadan toplamak için, Her gün güneþten önce kalktým Yalan dünyanýn peþine koþtum da yoruldum.
Ýçmek için suyu, Yemek için üzümü, Düþtüm nefsin peþine Koca dünyayý bir ömür boyu, dolandým da yoruldum. Koca dünyayý bir ömür boyu, dolandým da yoruldum.
15.07.2013 Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit KARAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.