Baba

BABA

Baba, senin çocukluðunda,
Cumhuriyet yeni kurulmuþtu.
Yaþamak için ekmeðimiz su,
Aþýmýz çayýr, çimen, ottu.
Yarýnlar için, bizi yaþatan ýþýk, umuttu.
O da sen oldun.

Ülke fakir, halk yoksuldu.
Kimse de aþ, iþ, ekmek yoktu.
Ýþ bulan çalýþýr, kazanýrdý.
Bulmayan aç, sefil dolaþýrdý.
Yarýnlar için, bizi yaþatan ýþýk, umuttu.
O da sen oldun.

Baba, sende hiç çocuk olmadýn.
Koyun, kuzu peþinde koþup yoruldun.
Çocukluðunu hiç yaþamadýn.
Sen de bizim gibi, hep periþan oldun.
Yarýnlar için, bizi yaþatan ýþýk, umuttu.
O da sen oldun.

Yýllar gelip geçti, büyüyüp adam oldun.
Anamla evlenip, sonra baba oldun.
Köyde yaþýyorduk, tarlamýz yoktu
Emek gücüyle çalýþýp kazanýyordun.
Ýþin yok, gelirin az, nüfusun çoktu.
Yarýnlar için, bizi yaþatan ýþýk, umuttu.
O da sen oldun.

Yiyip içip gezip dolaþmazdýn.
Bizi düþünür, yatýp uyumazdýn.
Çalýþsan da para kazanamazdýn.
Biz isterdik sen alamazdýn.
Hep gözümüz yaþlý olurdu,
Teselli edecek söz bulamazdýn.
Yarýnlar için, bizi yaþatan ýþýk, umuttu.
O da sen oldun.


Ben seni yýllar sonra, baba olunca anladým.
Oðlum derdin, vermek güzel bir duygu,
Alaný mest eder, vereni onurlu.
Olsaydý o zaman param, verirdim oðlum, ama yoktu.
Üzülme baba, bende baba oldum, anladým þimdi seni,
Ama þimdi bunu sana anlatmak çok geç oldu.
Yarýnlar için, bizi yaþatan ýþýk, umuttu.
O da sen oldun.

Çok çalýþtýn ama kazanamadýn.
Elinden geleni yaptýn, ama okutamadýn.
Helal kazanýp, helal yedirdin.
Nasihat edip, büyütüp bizleri adam ettin.
Þimdi sana hakkým, helali hoþ olsun.
Sen bize, muhannette namerde muhtaç olmadan,
Þerefimizle yaþayýp ölmeyi öðrettin.
Þimdi her yerde baþým dik gezerim.
Yarýnlar için, bizi yaþatan ýþýk, umuttu.
O da sen oldun.

Babacýðým, þimdi aziz ruhun þad olsun.
Mekânýn cennet olsun.
Sen rahat ol, rahat uyu.
Allah senden razý olsun...

12.07.2013
Cahit KARAÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: