Ýnanmazdým güneþ, akþam da doðar diye! Tâ ki onu ufukta görünceye dek. Ýþte o an, anladým...
Dursa bu düþmanlýk, Olmasa ne bir ölüm, ne de tabancalar. Yalnýz kalmasýn hiç umutlar. Akmasýn artýk, bir damla gözyaþý. Gülsün bütün çocuklar, Seher vakti penceremde...
Tüm bu dileklerimle birlikte, Bir gün daha doðarken, Dalar ufka doðru gözlerim. Dalar ve tutamam gönlümü, Uçar sanki daðlar ardýndaki karlý ovaya. Isýtýr kýþ günü içimi, Sýcacýk bir yaz güneþi... Ellerimde bir kuru yaprak, Yeniden canlanýr. Saçlarýmý esen yel deðil, Sanki ümitlerim daðýtýr. Sonra, yanaðýma bir buse konar, Usulca...
MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutimuti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.