ZİYADESİYLE AŞIK

Sýralý bulutlarýn kýpýrdanýr dudaklarý
Ýsmini söylemeyi öðreniyor kainat
Sen diye çiçek olup açýlýr beyazlarý
Sen harika olursun, sen kusursuz bir sanat

Seni masal masal ben anlatýrým her gece
Pencereme toplanýr göklerdeki yýldýzlar
Gözlerimi açýnca söylerler hece hece
Sabah bir bakarým ki seni ötüyor kuþlar

Göz renginden bal damlýyor, sesinde kalbim atar
Sen konuþunca adam, bende kadýnlýk bakar!
Ellerini uzatýp tenime dokununca
Ben baþka dünyalarda uçarým kanat kanat

Topraklarýn öpüþü, senin öpüþün gibi
Sen toprak gibi sýcak sular gibi candansýn...
Aðaçlara baktýðýmda yeþil görürüm seni
Denizin sularýnda eþsiz yakamoz gibi

Sanrýlarýmýn sahibi, güzelliklerini ver
Hayatým nefesini alamýyor ki sensiz
Sen gel bereketinle, ruhuma bir hedef ver
Sen býrak hayatýma hiç silinmeyen bir iz

Gözlerinde ay ýþýksa, sözlerinde ay þehir
Karþýma sen çýktýðýnda menekþeler irkilir
Aþk teninde ipek yatak, uyut ve beni yitir
Sende kayýp bir gül olup sana bürünmeliyim...

Seni sevmek benim olmuþ sen de gel ve benim ol
Ben ziyadesiyle aþýk, ziyadesiyle tutkun
Ziyadesiyle hasretim varlýðýna erkeðim
Seni sevmekten baþka bulamýyorum bir yol...


Sosyal Medyada Paylaşın: