Kadýn, Bir resim çiziyordu Çizgiler kapatmasa da tuvaldeki yýrtýklarý Fýrça dansýndaydý aþkýn Adam güç bela tutunup tuvale Gülümsedi býyýk altýndan birkaç kere
Adam, Birden çatýveriyordu kaþlarýný Kabaran öfkesine esir Boyalar sýzýyordu yavaþ yavaþ kan kýrmýzý Sanki deðiþiyordu aþkýn rengi
Kadýn, Rotasýný deðiþince birden Adam tepetaklaktý tuvalde Her þey siyahla beyaz gibi Denizler siyah, dalgalar beyaz Geceler siyah, düþler beyaz Yavaþ yavaþ þekillenirken resim
Adam, Ürperip fýrlýyor ayaða Kendine güçlü, Kendince yiðit, Yiðitliði baþýna bela Kükremiþ aslan misali Fareden korktuðunu söylemekten aciz
Kadýn, Ürküyor bakýþlardaki öfkeden Boðazýnda düðümleniyor sözler Güya mutluluk resmi çizecekken, Bak þimdi þu Allah’ýn iþine! Neye niyet, neye kýsmet
Adam, Körkütük sarhoþ Aþk iksiri içmiþ güya Kadýn þaþkýn ve çaresiz O zaman neden bu hoyrat? Yaþamýn oyunundan bir perdedir sahnemizde Yan yanayken ayrý geçen zamanlar