Yüzümdeki matem bir lunaparktan kalma olsaydý eðer seni anlardým
onca yalan düzenbazlar bulvarýnda hevesli kumar kokulu dokunmalarla ipe gerilen omuzlarýma yokluðuna dair bir doðum býraktý dersem ki sancýsýzdý gel yüzüme tükür
uyku barýnaklarýna dikilmiþ palmiyelerle uzadým her uyandýðýmda sesin ve bir deniz var sandým gün batýmlarýnýn tuz kokulu seraplarýna mý kandým
aþk müzayedesinde gökyüzünü pazarlýyordu gidiþin ben hiç gelmeyiþinle kaybettim oysa ki yine geçmiþte sana dokunanlar kazandý
seviþmek kelimesi kendini Latincede astýðýndan beri bu sokaktan geçmiyor bozacýlar ki dudaklarýný emmeði düþleyerek daha bir büyüdü içimin yalnýzlýðý ruhumu tarçýnlý sefalarýyla yaraladý ya bilmiyorsun, bilme de zaten
geceleri yoksul bir meyhanenin gülümseyen taþralý kýzlarýna çokça anýlarýmý ýsmarlarým ve çokça eylülle anlatýrým senden kalanlarý
hadi yine iyisin bu yýkýk dökük masalýn da kahramanýsýn bundan sonra …
. Sosyal Medyada Paylaşın:
Noyan Safi Sel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.