/yeter! sandýðýný da al git artýk pandora biz bir tek umudu aldýk; büyütüyoruz koynumuzda.../
ola ki bir gün gerçi imkansýz deðilse de zor amma bu korkunun krallýðýnda ve kaygýlar karanlýðýnda hani olur ya/ mavi bir ýþýk görürsen
hele de sende henüz geç deðilse hani yüreðinin gözüne perde inmemiþse anla iþte yani ciðerin henüz deðerini yitirmemiþse sök prangalarýný koþ alabildiðine koþ ýþýðýn peþine ve gerekirse cebindeki son umut kýrýntýlarýný serberus itine fýrlatmaktan çekinme
o kýrýntýlardýr seni bu karanlýkta kýt kanaat beterinden saklasýnlarla avutan ve içinde saklý olaný gökyüzünde aratan
bilesin ki bu cehennemden öte cehennem yok hades’in ülkesinde
koþ koþabildiðince uðultularý geç yalanlarý atla yapay aydýnlýða takýlma koþ içine içine
yýrtýldýkça karanlýðýn büyüyecek kararlýlýðýn ve iþte o an yani kurtulduðunda kargaþadan güneþe bakacaksýn gözlerin kamaþmadan
Gülþen Destanoðlu mayýs 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Destanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.