Serçe parmaklarýndan tavana
Ampul niyetine asýlmýþ bir çocuktum
Korkuluklarý olmayan bir köprüden
Nehrin sesine gözlerimi kapatarak
Geçebilecek kadar korkak üstelik
Bayýlarak kurtulduðum dayak molalarý
Býçký atölyesindeki çýrak,
Salý pazarlarýnda
maydanoz ve poþet satan
yoksul yumurcaktým
üstelik bir avuç bozuk paraya
beni kandýracak kadar acýmasýzdý hayat
tüm bu sancýlardan
elektrik kesintisinin makus talihlisi
mum kokulu gecelerde yazarak
kurtulmaya baþladým
silgimi ortasýndan delip boynuma astým
yazmasaydým belki de
bir katil, bir hýrsýz,
bir vatan haini olabilirdim
ama hikâye alýn teriyle baþladý bir kere
ne olursa olsun özüne dönecek
bir zaman dilimiyim artýk…
.