KORKUYORSUN ADAMIM
Korkuyorsun adamým, hem de çok korkuyorsun,
Karanlýkta korkudan baðýran adam gibi.
Onun bunun hakkýna, mülküne sarkýyorsun,
Bozuk ses veriyorsun, eski bir tamtam gibi.
Korkuyorsun adamým, sardý paçalarýný,
Diktatörlük kör etti, kapadý gözlerini,
Yýllar aðýrdan alýp, gölgeledi yarýný,
Her gelen sorguluyor, bundan böyle yerini.
Korkuyorsun adamým, haylaz bir çocuk gibi,
Hani okulu asýp, yalýya kaçmýþ gibi,
Kibirden görünmüyor, aymazlýðýn sebebi,
Böbürlenmek boþuna, bir çýðýr açmýþ gibi.
Korkuyorsun adamým, kesiliyor nefesin,
Örnek aldýklarýn da, böyleydi son gününde,
Korkunun izleri var, çatallaþýyor sesin,
Yaklaþýyor son durak, baþkasý yok önünde.
Korkuyorsun adamým, kalmadý cesaretin,
Sayýlý günlerin var, gelecek dünden beter.
Hakkýndan gelinecek, baskýnýn esaretin,
Zorbalýða set çekip, denecek zulüm yeter.
Korkuyorsun adamým, bunlar iyi günlerin,
Nasýl arayacaksýn, geçen günleri mumla.
Tarihin çöplüðünde, hazýr þimdiden yerin,
Her diktatör tadacak, o aný damla damla.
09.07.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.