sular/ın çekilinceye kadar..

Dur demek isterdim
þþþ sakin ol
öylece sakin
baðýrma duyacaklar
tabi ki umursa,
kaldý ki
kimseyi umursamadan yaþayamazsýn
önemsediðin kadar varsýndýr
ve tabiî önemsendiðin...

sýradanlýðýnýn zincirlerini
kýrmanýn tek yolu
þimdi dinle kasmadan
ve kýsmadan yüzünün çizgilerini
düþlerini kur ama kýrmadan kur
kazanmak ve kaybetmek arasýndaki
ince çizgi
kapýlarý açmadan gitmek midir
hadi sen uzaklaþ kapýdan
ve otur koltuða
iliþmeyeceðim söz
ve didiþmeyeceðim
sadece otur
ve yaslan ki
yüreðin kocaman bir deryadýr bilirim
kendi bedenini boðmaya hazýr
ve unutmak sularýna gömülen bir þiþe
sular çekilinceye kadar otur koltuðuna

sakýn deme
hissetmedim seni hiç
sakýn deme titremedi tenim
ve ýsýnmadý/soðumadý
çekilmedi kaným
akmadý sularým
kendi çaðlayanýmda

minnacýk bir gülüm/seme
ufacýk bir sinir düþ/medi yüzüme deme

þþþþ kesme sözümü
sinir olurum bilirsin
krem kokan ellerinin arasýndan
serbest býrak saçlarýný
ve gel þimdi yanýma
gel/usulca ve kimsesiz ki

kayboldum...
yolunu sokaðýný bilmediðim bir sehirde
elimde hiçbir adres yok
kime ne sorsam
bilmediðim bir dilde cevaplar aldým
kimsesiz kaldým
kim olduðum belliyken kimliksiz kaldým

ve ben ki sevgili;
sýrtýndaki açýk unuttuðun
kapýlardan yazýyorum sana
sen meçhule giderken
þaþkýn bir mavi deniz olurmusun
demiþtim ya
kendi sahilinde
bir sus aralýðýnda
bir rüzgar deðse saçlarýna
tenin soðuyacak biliyorum
ve biliyorum,
hiç bir þarký anlatmaya yetmeyecek
o anýmýzý ki
hadi kýs sesini hýrýltýsýz ve derinden
duvardaki asýlý duran gölgemi yerinden sök
ve sök asýlý duran seslerimizi

sus...
tenine dokunan parmak uçlarým kadar sus
sana kustüðüm kadar
ahhh içimde nasýlda tarifsiz bir tat var ki
yayýlýp duruyor tüm hücrelerime

kim bilir belki de bu kadar
sevmiþ olmamýzýn nedeni
kilometrelerce öteden
hissetmek ruhlarýmýzý ki

Yüreðindeki ritmi boþ ver
dur
þimdi dur
kabuk baðlayan bir yara gibi
tekrar ettirme kelimelerimi
aksileþmesin sesim
hücrelerinde taþýdýðýn martýlarýn çýðlýklarý
kanayan tabanlarýnýn acýsý kadar dur ki
bilirim eriyorsun
azalma ve azaltma isteðin var içinde
(içini yerim dediðim düþtü yüreðime
ve güldüm þimdi manasýz)
istedim...
senin kadar bende
avuçlarýmda sýmmmsýký kavrayýp seni
ayak tabanlarýma eritecek kadar istedim ki
dudaklarýndaki viþne çürüðü
bulaþmýþtý tüm bedenime
alt yazýlar geçiyorum þimdi
az sonralar
bir fragman telaþý zaman
yazdýðýmý tekrar okumuyorum
okumuyorum yazdýðýmý tekrar
tekrarsýz ve tekerrürsüz kelimelerim
boþalýyor avuçlarýma ýslak
kanadým iþte yastýðýmda daðýlmýþ saçlarýn
keskin virajlarýn
þarampol günlerine uyandýrýyor beni
sana yuvarlanýyorum
her yeni günde ki
sýrtýný daya bana geniþ zamanlarda
parmaklarým bedenimde gezinirken
sen kokuyordu intihar gecelerimde
saklandým/
sakladým ellerimi senden bihaber
parmak uçlarým hatýrladýkça seni
bir b/aþka okþuyor kalemi
bir baþka sýkýyor
canýn acýmadý deðil mi?





(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: