İSTANBUL

Ýstanbul..
Ah Ýstanbul..
Geçer dedim,geçmedi
Gider dedim, gitmedi.
En yüksek tependen aþkýmý haykýrdýðým günler, ne desen boþ..
Anlatýyorsun bir þeyler, rüzgarýn fýsýldýyor kulaðýma..
Ölüm senfonisi gibi, ölen her bir bedenin ruhunun ezgisi gibi.
Yakýyor canýmý çok yakýyor..
Kýþ aylarýnda bacalardan tüten duman gibi sigaram tütüyor þimdilerde..
Ýstanbul..
Ah Ýstanbul..
Gözyaþým akýyor, Ege ile Akdeniz’i birleþtiren Marmarayý taþýracak gibi..
Parmaklarým uzanýyor sana, tüm inceliklerini, tüm güzelliklerini, tüm çirkinliklerini bilerek..
Hayallerim var Ýstanbul, senin yýkýmýna uðramýþ hayallerim..
Uçsuz bucaksýz hayaller..
Birleþtirsen iki anlamsýz parçayý birleþtiren Fatih Sultan Mehmet Köprüsü gibi..
Mavilerin mavisi göðünle büyülediðin aklým..
Bir yaprak üzerindeymiþim gibi boðazdan süzüldüðüm hatrýma gelir..
Bir kez daha severim seni Ýstanbul..
Zalimliðini özlerim
Öðrettiklerini özlerim..
Tüm þehrin ortasýnda Kýz Kulesi gibi yalnýz kalaný nasýl yýktýðýný gözümden geçiririm..
Özlerim, bazen aç martýlarý vapurdan doyuran insanlar gibi olan þevkatini..
Özlerim, bir tramvay makinisti gibi olan aceleciliðini..
Ýstanbul..
Ah Ýstanbul..
Getirdiklerinden daha çok götürdün bendeN..
Nasýl hesap vereceksin. nasýl akýtacaksýn günahlarýný, kirlerini..
O koskoca gökyüzünden nasýl hýçkýrarak aðladýðýný herkes bilir..
Sende piþmansýn Ýstanbul olmaktan..
Ama yine de susarsýn..
Kýz Kulesi sessizliðine bürünürsün yine..
O kadar kalabalýðýn içinde yalnýz kalmayý tercih edersin sende..
Sende yýkýlýrsýn..
Güçlü kalmayý bilemezsen..
Sosyal Medyada Paylaşın: