KIRIK DÖKÜK LİMANIMDAN KALAN

Bir liman çizdim tûvalime..
Eski birde gemi..
Hüzünlü bir sonbahardý..
Yapraklarýn kenardan kenardan süzüldüðü..
Kendimi çizdim limana..
Aðlayan bir genç kýz..
Boynunda gri bir kaþkol..
Ellerinde moru gitmiþ eldivenler..
Ilýk rüzgarlar esiyor kýzýn saçlarýna..
Savrulmuþ öylesine..
Perçemleri gözünün önüne düsmüþ..
Gemi yaklaþýyor limana..
Kýzýn yüzü daha da asýlýyor..
Anlaþýlýyor, aþk acýsý çekiyor..
Gideceði belli buralardan..
O da ne!
Bir erkek beliriyor ordan..
Sanki uðurlamaya gelmiþ sevdiðini..
Üzerinde koyu yeþil,ince bir gömlek..
Saclarý daðýlmýs..
Hafifde kirli sakallý..
O da acý cekiyor iþte..
Erkek kýzýn yanýna gidiyor..
Kýsa bir konusma geciyor aralarýnda..
Buruk bir gülümseme..
Ayrýlýk vakti geldi iþte..
Vedalaþýyorlar..
Gemi limana yanaþmýþ..
Kýz dönüp gidiyor..
Oðlan güçlu görünmeye çalýþýyor..
Kýz direncini kaybetmek üzere..
Aðýr adýmlarla ilerliyor gemiye..
Gözleri dolmuþ..
Bakmýyor arkasýna, bakarsa gidemeyecek..
Kýz biniyor gemiye..
Gemi kalkýyor limandan..
Oðlan bakakalýyor ardýndan..
Kýz güverteden oðlana bakýyor..
Tutamýyor ikiside gözyaslarýný..
Ýçi yanýyor ikisininde..
Öyle iþte..
Sevende,sevilende acý cekiyor ölesiye..
♥♥♥

(TUÐBA GÜNAY)
Sosyal Medyada Paylaşın: