Alkan

Aklýmý yüreðime boðdurmuþluðum vardýr benim,
yaþamýn eline düþmüþlüðüm...
korktuðum kadar tecrübeye ,bir o kadar hata’ya...

insanlar vardý...yüreðime basan,
bir de kadýn...
kurallarýna dokunmadan hayatlarýnýn,
içime kanadým...

KÝMÝ ZAMAN SADECE GÝTTÝM,
GÝDERKEN,
TUTMADIÐIM ELLERE BÝLE ÖZGÜRLÜKLER BIRAKTIM......
VEDALARIMIN HEDÝYESÝYDÝ......

sustum...
oysa bir insaný bir insandan korumak içindi,
suskunluklarým...

sessizce nice yaþamlar kurdum....

ve insanlar ,ne hayatýnda olduðumu bildiler ne de hayatýmda olduðunu....

ne bir kimseydim ne de bir kimsedeydim,
yalnýz bir adamdým iþte,
gecenin içinde...
öylece gelip geçtim hayattan...(hayatlarýndan)

bu hayattan çýkarýldýðýmda
beni de ölüden sayarsa toprak...
zaman sonra adýmý anarsa bir çocuk gülümseyerek....
bir ’ADAM’ çýkardý karþýma hayat derse...
yaþadým derim...

GÖKHAN ALKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: