HOŞ BİR KIZDI

Yaðmurlu bir pazar sabahý,
Islak sokaklarda yürüyordu.
Ömrümün ilk demi, ilk ahý
Ruhum bedenimi yakýyordu.

Siyah çantasý ve sarý saçlarý,
Rüzgar eteðini havalandýrýyor.
Ruhumu prangalayan mavi bakýþlarý,
Kalbimin kafesini parçalýyor.

Oysaki ne kadar da hoþ.
Niye bu acý gülümseyiþ, bu keder?
Caddeler ýslak, sokaklar boþ.
Ona rastlamam þans,talih,tesadüf veya kader...

Neden sonra bir kalabalýk oldu.
Kaybettim kargaþada onu.
Kýyamet koptu ve yaþam durdu.
Ýþte gençliðim, iþte ömrümün sonu.

Geri getirebilmek mümkün mü zamaný?
Seni bir daha görebilmek,
Ruhumdaki bu yangýný,
Üfleyerek söndürmek...


Ekrem YILDIRIM

Sosyal Medyada Paylaşın: