Þu gökyüzü, þu bulut, þu kuþlar, þu çayý ”düþünüyorum.” Anneannemin al yanaklarýný; Annemin güzel ellerini ”düþünüyorum.” Ýnsan sevdiðini de aldatýr, Düþündükçe baþka bir þey ”düþünemiyorum.” Bir meyhane kapýsýnda oturmuþum, gelip geçeni izliyorum. Miskin geliyor aklýma, talihsiz kedicik. Ayaðýný kaybedecek ne yaptý diye ”düþünüyorum?” Bir þiir mýrýldanýyorum elim cebimde; aklýmda hep nakaratý. Aþiyan’da oturmuþ çay içiyorum niye? Bir yük gemisi geçiyor, ben mürettebatýný ”düþünüyorum.” Hangi alabora devirebilir benim sevdamý? Gözyaþlarým paçalarýmdan akýyor; Rögar kapaklarýndan Orhan Veli taþýyor. Aðlýyorum; Kabil de çok aðlamýþtýr. ”Düþünüyorum…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Maruf Kaygılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.