Sözler yalan, gözler yalan; Ne kadar kelime varsa Dile dolanan, Bir yangýn arda kalan, Baþým duman duman. Niyet, dilek kalmadý artýk Ve ümitler tükendi yavaþ yavaþ Bilinmezliklerle dolu dünyam.
Kifayetsiz çýrpýnýþlar, Dost geçinen vefasýz kullar; Koca bir hiçmiþ Gerçek sandýðým yakarýþlar. Aslolan koca bir muamma, Harcýný sevgi bilmiþtim oysa.
Roller belli, Maskeler düþtü birer birer. Bense yudum yudum içtim, Þifa sandýðým zehiri. Ses yok, söz yok, Sessizlik baþrolde. Fýsýltýlarýn yankýsý, Gölgeler ise, Yalnýzlýðýn ebedi bekçisi. Anýlar dört bir yana savrulan; Ýçi boþ çerçeveler Ýçin için haykýran.
Ne varsa geçmiþe dair, Tümünü gömdüm kalbime. Her bir gözyaþým Adeta birer inci tanesi, Aðlamayacaðým, söz verdim kendime Ömrüm vefa etmese de.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.