ma
Gazoz içimi sevdalar
Gazoz içimi sevdalarýmýz vardý bizim
Gazý kaçmasýn diye
Evimizin bahçe duvarlarýna gömerdik ellerimizi
Dokunmak ölümüydü sanki sevgimizin
Çekirdek çýtlattýðýmýz
Yazlýk sinema salonuydu aþkýmýzýn hududu
Her bir babanýn Erol Taþ olduðu günlerdi
Mektuplarýmýzdý sevgi anlatýlarýmýz
... Söz olacak kadar bir türlü büyümezdi
Beslenme saati arasý vermediðinden hayat olacak
Mektuplarýmýzýn postacýsý da
Alýcýsý da yine bizdik
Bilmezdi ki platonik aþkýmýzýn sahibi
Kendini
Ona dokunan her elin sahibi
Kara Bizans þövalyesiydi
Cüneyt Arkýn olur
Olmayan kýlýç darbesiyle savaþýrdýk
Savaþanda bizdik
Ölende
Sadece sevenlerin öldüðü zamanlarda
Sevdik
Sevginin çekingenliðiyle
Hep baþýmýz öndeydi
Gökyüzünü de yer bilirdik
Evliliklerimiz evcilik oynamak kadardý
Çocuðumuz olurdu
Annelerimizden aþýrdýðýmýz bez parçalarý
Sadece kýzlar oynar dendiðine bakmayýn bez bebeklerle
O sözler hayatýn artýklarýyla oynayanlar için geçerli deðildi
Sevdalarýmýz vardý bizim
Sevdalarýmýz
Varlýklarý sadece bizimle yaþayan
Ne saçlarý vardý bir gün dökülecek
Nede yeþil gözleri
Bizden baþkasýna kendini âþýk edecek
Gazoz içimi kadar yaþarlardý
Cebimizdeki gazoz alacak para kadarlardý
Akif tütüncü
Okulun en güzel kýzýydýn
Öyle çok severdim ki seni
Kendi gözlerimden bile kaçýrýrdým
Gözlerinin hangi renk olduðunu anlayamazdým bir türlü
Korkardým bakmaya
Bizler gibilerin sadece sevmek için doðduðunu düþünürdüm
Öyle ya gecekondu evlerin
Gece kondu sevdalarý düþerdi sadece bize
...
Evlerimizin küçük odasý dar gelirdi
Sýðmazdý sevdama
sokaða çýkardým
Ayakkabýlarýmýn eskiliklerini biraz daha artýrmaya
Sevgim kanardý
yaþama bakan gözlerim kördü
Yolunu bir türlü bulamazdý
seni
Sana yazdýðým kelimelerden bile kýskanýrdým
Ondandýr hala saklarým sana yazdýðým þiirlerimi
Evimizdi sanki okulumuz
Eþyalarýmýzdý sýralar
Bütün öðrenciler davetsiz misafirimizdi
Ben çay içerdim seni izlerken raký niyetine
Sen ders kitaplarýný içerdin
Sýnýf atlamak için
Öyle ya seninde tek þansýndý okul
Benim gibi
Ama ben fakir þiirlerimin yolculuðuna saptým
Gün gün
Ay ay
Sonra yýl yýl biriktirdim
Bir kitap deðil
Birkaç kitap olacak kadar
Kim bilir belki de ikinci eþya kadar bile deðersiz olup
Düþecek bir çöplüðün içine
Sonra bir çöpçü alýp satar bir günlük aþ niyetine
Hayallerime bile almaya korkardým seni
Sen en güzeline layýktýn
En güzeldin
Benim hayattan düþen hayallerime mi yolcu olacaktýn
Giderdin nereye gittiðini bilmezdim
Gizli gizli takip ederdim bazen
Utanýrdým yüzüne bakmaya
Kaçýrýrdým nereye gittiðini
Sonra bir gün yanýnda birini gördüm
Ýlk o gün anladým deprem nedir
Oysa hiçbir bina yýkýlmadý
Yýkýlan bir tek kelimelerimdi
Ýlk o gün baþladý
Yýkýk dökük bir araya gelmeye
Akif tütüncü
Sosyal Medyada Paylaşın:
malatyalıavukat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.