Yüreðimin en kuytu köþesine Saklamýþtým seni Tüm yollara barikatlar kurmuþtum Sýralamýþtým engelleri Ben benden giderdim de Asla inanmazdým Senin benden gideceðine Ne zaman gittin benden? Kýyametim kopmuþ Haberim olamamýþ…
Nasýl süzüldün sessizce? Duyamadým adýmlarýnýn sesini Ardýndan çok yavaþ kapatmýþsýn kapýyý Menteþeleri bile gýcýrdamadý Peþimdeyken gölgen adým adým O da terk etmiþ beni Yapayalnýzým þimdi Ne zaman gittin benden? Evim, barkým yýkýlmýþ Haberim olamamýþ…
Yalnýzlýðýmla çöküþümün þerefine Döküyorum gözyaþlarýmý Sel misali akarken yanaklarýmdan Ulaþýyor dudaklarýma Dilimle yalarken Senin kokun ve tuzlu bir tat karýþýk Yutkunmaya çalýþýrken Dizildin boðazýma bir düðüm gibi Yutkunamadýðým olarak acýtýrsýn içimi Ne zaman gittin benden Baþýma topraklar dökülmüþ Haberim olamamýþ…
Bilesin ki Çürüyen yüreðim yanar sonsuzluðun ateþinde Yutkunamayacaðým ölene kadar Azrail’e teslim ederken canýmý Son hýçkýrýðým olacaksýn, son nefesimde…
Gidenin ardýndan sað salim dönsün diye Bir tas su dökerler ya hani Ardýndan dökülüyor gözyaþlarým Geri dönesin diye sanma sakýn Son kez senin için aðlýyorum Senli hayallerimi ve anýlarýmýzý Tek tek boþaltýyorum içimden Ne varsa sana, bize ait Takýyorum kanatlarýna seher yelinin Ulaþýlmazlara götürsün diye…
Tanýmýþtým seni çok mert Meðerse Elveda diyemeyecek kadar olmuþsun NAMERT…