nöbetteyim bir nefesin nöbeti bu gideni beklemem artýk; terketmiþ beni geleni içimde besleyeceðim içimde; gidene kadar gökyüzünde beyaz bulut mu olurlar yaz gününün sýcaðýnda; soðuk soðuk yoksa bir kýrlangýca rüzgar mý olur tek tek belki de bir uçurtmanýn göðsüne konan öpücük bir martýnýn kanadýna yük olan rüzgar tanesi belki nöbetteyim bir nefesin nöbeti bu dün gideni yolculadým; az önce giden gibi yarýn gelecek olanýn hazýrlýðýnda þimdi bedenim belki gözpýnarlarým ýslanýrken yalnýzlýðýn pençesinde dudaklarýmýn arasýndan çýkýp kaybolacak belki de mutluluk bakýþlarý gönderirken güzel bir insana heves heves yorulacak dudaklarým sevgi naðmeleriyle bilmiyorum nöbetim bana ne getirecek...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.