YETERKİ DİLEYİN

Yar ben her duam’da seni diledim,
Çok istemek Mevlaya aðýr gelmez.
Beþ vakit üste beþ zikir eyledim,
Rabbin hikmetinden sual olunmaz.

Verip vermesede bir hayýr vardýr,
Ýkiside kulun yararýnadýr.
Benim þükrüm duam sonsuz onadýr,
Ondan kestirme yol yoktur bulunmaz.

Mevla ellerimi boþ çevirmedi,
Gönlümdeki yari gönlüme verdi.
Bu kul her bir daim þükrünü bildi,
Kulluk Rabbe, kula kulluk yakýþmaz.

Dua ettim kula kulluk etmedim,
Ben yarimi bir tek Rabden dilendim.
Alnýmdaki yazýdan vazgeçmedim,
Kaderde yazýlan yazý bozulmaz.

Eðer Mevla yazmýþ ise yazýyý,
Þahit tutmam þýracý bozacýyý.
Rab’be havele ettim davacýyý,
Onun adaleti bir milim þaþmaz.

O isterse olmayaný oldurur,
Mucizeyi bir o kalbe doldurur.
Günde yitirttirip gece buldurur,
Ýstemezse ýþýktada buldurmaz.

Her kul nasibini dünyada arar,
Rýzký bulan da var bulmayanda var.
Gün doðmadan evvel rýzýklar doðar,
O bir gram eksik fazla yazdýrmaz.

Ben Rabbime ettim amentü billah,
Nasibimden baþka gözüm yok vallah.
Yar baþým gözüm üstüne eyvallah,
Nefsimi yenmiþim beni azdýrmaz.

Kul TÝRYAKÝ yar en büyük þükrümdür,
Ara sýra kederlenen gönlümdür.
O yar nur ýþýðým gören gözümdür,
Nurdan baþka ýþýktan tad aldýrmaz.

01 Temmuz 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: