Sen gülünce Baharý saçlarýndan tutup savuran rüzgarlarý sevdim Ay ýþýðýna gebe akþam güneþlerini Üþümüþ çocuklarýn çapaklý gözlerinde uykuyu sevdim Yokluðunda uzadýkça çelimsiz gecelerin sayýlý yýldýzlarýný…
Sen gülünce Baþýmdan aþaðý boðulan ýssýzlýðý Kendi kimsesizliðimde kendi katilimi sevdim Sere serpe önüme doðan güneþte ateþi Yokluðunla yakýp kavurmakta yarýþan güneþi sevdim
Sen gülünce Kalemi sevdim Dile getiren ölüp giden kelimelerimi Her mýsrada kanamayý sevdim adýn gectikçe Yýlmadan karalamayý sevdim senden önceki kahrolasý hayatýmý
Sen gülünce Uçurumlarý yýkan sýcaklýðý sevdim Giderken arkanda kalan sessizliði Hiç karþýlaþmadýðým gürültüde daðýlan çýðlýklarý sevdim Bir sen,bir ben bulup boþluða doðru haykýran
Sen gülünce Öpmeyi sevdim acýlarýmý gözbebeklerinden Tek umudumu harcamayý sevdim hesap yapmadan Üþümeyi sevdim bir bahar akþamýnda Vurulmuþ çocuk gibi zamansýz ölmeyi sevdim çýrýlçýplak
Sen gülünce kendim olmayý sevdim Yataðýma çöken yorgun bedenimde kapanmaz yaralarýmý Ne maviyse onu sevdim Ne siyahsa onu Ne soguksa onu sevdim Ne kadar ateþse onu …
Sen gülünce gülmeyi sevdim Ömrümce semtime uðramamýþ bambaþka gamzelerle Senden ben olmayý benden sen çýkarmayý sevdim umudun kahpece pay edildiði þu adaletsiz dünyada
sen gülünce yaþamayý sevdim sen güldkçe yaþ/lanmayý...
GG
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.