BEDEL

Hiç kimseler layýk görmemiþti onu bana
Bir tek iyi söz eden çýkmamýþtý hakkýnda
Ondan ne sana ne baþkalarýna yar olur
Sözleri yankýlanýyordu kulaklarýmda

Cumbalarýnda kahvelerin yudumlandýðý
Tabaklarýn komþulara hiç boþ gitmediði
Eski bir mahallenin kapýlarý kilitsiz
Sokaðýnda doðmuþtu o da benim gibi

Benim üniversiteye baþladýðým o yýl
Duyulmuþtu onun gözaltýna alýndýðý
Anarþist! diye de kötüye çýkmýþtý adý
Ne gören ne duyan olmuþtu onu bir daha

Annesinin bir günde saçlarýna ak düþmüþ
Felç olmuþtu babacýðý da o günden sonra
Benim öðretmenliðe baþladýðým günlerde
Hiç gitmemiþ gibi döndü baba ocaðýna

Okul çýkýþý belirdi karþýmda aniden
Gözlerinde asýrlarýn soylu yorgunluðu
Omuzlarý daðlarýn zirvesi kadar dikti
Sað elinin üç parmaðý bedel ödemiþti

Ey! bakýþlarýnda kendimi gördüðüm adam
Ey! sözlerinde muradýma erdiðim adam
Ey! ruhunun asaletinde yittiðim adam
Bil ki seni benim için yaratmýþ Yaradan


Sosyal Medyada Paylaşın: