Zifiri karanlýklar örterken günahlarý küçük büyük demeden Ay geceye gece yýldýzlara küsmüþtü erkenden Kötülükler kol gezinmekteydi þehrin kirli sokaklarýnda Doðurgan bir kadýnýn çýðlýklarý yýrttý gecenin ar damarýný Aniden!
Ah! tüm musibetleri böðründe besleyen arsýz namussuz gece! Her þeyimi çaldýðýný sanmýþtýn o þeytani aklýnýn kara pençeleriyle Belki de sen!
Hadi oradan! Karanlýklarýn uðursuz hýrsýzý!
Ne onurumu ne cesaretimi ne onca güzelliðimi alamadýn oysa Elimden
Göz nurum sevincim umudum çocuksu heyecanlarým Ve tertemiz duygularýmýn alýn teriydi asýl çaldýklarýn Benden
Alnýndaki kara lekeydi bu mezbelelikte senin payýna Düþen!
Kalýr mý sanýrsýn ettiðin onca zulüm aldýðýn onca ah Kar diyerek yanýna!
Rabbin adý düþmese de o günahkar dilinden Ýþlemiþtir bir kere çirkinlikler kanýna!
Geceyi devirdi gün…
Kadýnýn ak alnýnýn ortasýndan Söktü þafak
Ýnce bir hüzün tülüne sarýnarak…
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.