KAYBEDİYORUM SESİMİ

Kaybediyorum sesimi
Çaresizliðinde yarýnlarýn
Üç gündür
Güneþsiz bir papatya gibi
Periþaným

Kilitleniyorum
Kendi ellerimle bir varolmayýþ mevsimine
Sürükleniyorum
Sular döküyorum
Ardýmdan
Kendi kendime

Tavaný olmayan hayallerimin
Kubbesiz büyüsü söndü
Kerata çabuk öldü
Kerata çabuk öldü
Kerata çok çabuk

Hayalsiz evlerin
Bol duvarlý yaþamasýna
Bir giz eklendi artýk
Duvarlar konuþuyor

Anne bak kral çýplak
Ve kimseler görmüyor
Duvarlar konuþuyor
Duvarlar konuþuyor
Bir duvarýn hatýrýna
Sözcükler deliriyor

Þizofren yalnýzlýðýmýn
Camlar kadar tutunmasýnda
Yaþama
Bir umut arýyor karamsarlýðým
Ve bir yaþam çýkarýyor gönlüm
Gözünden

Ama
Kaybediyorum sesimi
Elimden kayýveriyor tutmaya çalýþtýklarým
Kaybediyorum
Bekletilmeyi..

Ne olacaksa bir anda oluyor
Bir nefes
Bir papatya gibi soluyor
Ölümün alacakaranlýktaki
Baðýrmasýnda.

Ahmet YILMAZ


Sosyal Medyada Paylaşın: