Sözcüklerin çare bilmez vurgunu Gelip geçiyor ömrümden Ve suskun deniz dalgalarýnda saçlarýn Akýp gidiyor düþlerimden Zamana çiviler çakýyorum Mýhlanýyor akrep olduðu yere Ne zaman gelirsini soramýyorum Korkuyorum Uzamasýndan anlarýmýn
Bir sabah çýkta gel Hiç söylemeden Hiç bilmeden ben gel Unutarak tüm yalanlarý
Bir söz söyleyerek Geçmiþi bir çýrpýda silerek gel Serseri bir parmaklýða takýlmadan Hiçbir yalnýzlýða alýnmadan gel Susayarak özgürlüðümüze
Ama söyleme zamanýný Bilirsin Ölümün ardý bahardýr Müebbetlerimizin arasýnda Ölümün ardý Ancak yalandýr
Yaralarýmýzýn kabuk baðlama vakti geçmiþ Her yaranýn kanýný azrail içmiþ Kuduruyor Yakamozlar vuruyor ara sýra yüzüne Yüzün yosun kokuyor
Aðrýyor sol yaným Bedenimden özlem süzülüyor Larvalar býrakýyorum ardýmdan Allah biliyor
Biliyor-bilmiyor, Biliyor-bilmiyor, Biliyor-bilmiyor... Bir papatya falý mý bu Kimse bilmiyor...
... Yoksul býrak hüznünü Ve Bir sabah Çýkta gel Bir sabah Ben geldim de Tut ellerimden...
Ahmet YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.