UZAKLARINDAN BİR EYLÜL

Uzaklarýndayým...
Bir eylül günü,
Yapraklarýna sarmak istersin beni
Yapraklarýn
Dökülür,gelemem...

Aramýzda ne çok zaman var nihan
Görmesiz geçer yýllarýn, dokunmasýz
Olursun...

Sonra ben
Kendi karanlýðýmdayým biraz
Gecelerden korkar olursun,
Uyku tutmaz
Yýldýzsýz beklemek zordur nihan
Kalabalýklarýnda yüreðinin,kaybolursun...

Þiirlerden
Okuyamazsýn beni
Ve bölünür hüznün
Ýkiye biri bensem sensin ötesi’

Daðýným
Hem çirkinim,
Biraz uslanmazým.
Aramýzda ne çok zaman var nihan
Ve ben ne çok kokuna muhtacým...

Kokusunu yitirmiþ bir deniz gözlerim
Ellerimde yosunlanmýþ arzular
Dibi karanlýk bir çöl sonsuzluðunda
Sana geliyorum.

Sana korkularýmda
Birikiyorum
Nefesimde kuytular var
Zamansýz geldim
Biliyorum...

Ýçerimde eskilerden kalmadýr bu sonbahar
Tenimde tuzu var
Büyük denizlerin
Bir eylül vakti çýk gel
Bir dökülüþ olacak
Topraðýma kelimelerin...

Bir eylül günü
Yapraklarýna sarmak istersin beni
Yapraklarýn dökülür
Gelemem belki...

Ahmet YILMAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: